Istırap Çağı Şiiri - Kemal Tekir

İnsanların çoğunun dili tatlı,
Kalpleri ise taş gibi katı.
İlişkiler menfaate dayalı,
Sevgi,saygı ikinci planda kaldı.
Bina ve zina yaygınlaştı,
Nikahsız birliktelikler çoğaldı.
Bencillik,yalnızlık yaygınlaştı,
Yardımlaşma,dayanışma azaldı.
Akrabalık bağları zayıfladı,
Anaya, babaya isyan çoğaldı.
Kutsal değerlere ilgi azaldı,
Yalancı şahitlik yaygınlaştı.
Medyada teşhircilik abartıldı,
Çıplaklık masum sınırları aştı.
Evlilikler günden güne zorlaştı,
Boşanmalar da çok kolaylaştı.
İnsanlar arasında fitne yayıldı,
Kargaşa,terör savaşlar tırmandı.
Masum siviller hedef alındı,
Katliamlar yapılmaya başlandı.
İşsizlik tüm Dünya da artıyor,
Açlık ve yoksulluk tırmanıyor.
Helal kazanç yolları azalıyor,
Haram kazançlar mubah sayılıyor.
Fakirler daha çok fakirleşirken,
Zenginler daha çok zenginleşiyor.
Bir milyar insan açlık sınırında,
Yaşam savaşı veriyor,zor şartlarda.
Kazancımızdan fazla harcamaya,
Teşvik ediliyoruz her fırsatta.
Çeşit,çeşit kredi kartlarıyla,
Taksit ve kredi kolaylıklarıyla.
Piyasada iş ahlakı sarsıldı,
Güven duygusu aşınmaya başladı.
Küreselleşen Dünya da,
Akıl almaz gelişmeler hızlandıkça.
Hızlı iletişim yoluyla,
Hayatımız alındı kuşatmaya.
Ulaşım araçları hızlandıkça,
Mesafeler artık kısalmakta.
Bilimsel gelişmeler çoğaldıkça,
Nankörlüklerde hızla yayılmakta.
Bedenler rahatta,ruhlar kıskaçta.
Yeryüzü çıldırdı,depremler arttı,
Küresel ısınma büyük boyutlarda.
Dünyada ormanlar azalırken,
Atmosferde karbondioksit artmakta.
Canlılar için gerekli olan oksijen azalmakta.
Buzullar hızla eriyor,
İklimlerde ki anormallikler,
Hayatımızı alt üst ediyor.
Binlerce canlı türü tükeniyor,
Doğal dengemiz hızla bozuluyor.
Çevreye duyarsız teknolojiler,
Canlı yaşamı tehdit ederler.
İnsanoğlu kendi elleriyle,
Davetiye gönderiyor kıyamete.