Istırap Şiiri - Gencay Akpınar

Geliyor
Geliyor yine
Elinde hançeri ile
Aydınlığımı karartmaya..
Eyy ayrılık denilen ölüm!
Eyy ömür düşmanı
Ahh ayrılık - ayrılık
Çocukluğumu aldın sen benden
Çocukları aldın
Tüm çocukları
Her çeşit yavruları !
Ayrılık..
Çekilen ahlar
Sana bir yakarış
Bir çeşit dua
Nefesimizi verdik mutsuz
Ağlarken gelme diye
Eyy ayrılık denilen ölüm!
Gencecik kızları
Gencecik delikanlıları
Sevgisi asla bitmeyen
O kutsal anaları
Değerli babaları
Eşi - dostları
Hepsini öldürdün sen!
Hepsini aldın sen!
Gelme artık gelme
Ölmesin kimse
Bugün kimse ağlamasın çileden
Ah sağır ayrılık
Ah bilinçsiz ayrılık
Senin gözün kan dolu
Kana can..!

Ruhumun derinliklerinde
Duyumsadığım bu çılgın
Bu bitik ıstırap
Ayrılığın bir gerçek olduğunun bilinci
Ve bu bilincin üzerime yığdığı ıstırap
Varlığımı derinden zedeliyor
Ölü rüzgarlar esiyor içimde
Bir mezarlıkta doğmak istiyorum. .!