perdesi olmayan odamın içi karanlık
nedendir bu hal sedemi küstün bana aydınlık
gözlerim semada baktığım her yıldız bir bir sönüyor
yıldıza ne yaptım da bana sırtını dönüyor
bekledim bu gecenin sabahını doğacak güneşi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şair, şiirinde, yaşadığı bir psikoljik yalnızlık anında dış dünyanın kendi benliğindeki yansımasını yansıtmaya çalışmış. Amacına ulaşmış da diyebiliriz...
Bence başarılı bir çalışma...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta