Yâr ve diyardan uzağa gittikçe
Her zamankinden daha da yoksulum
Fakirlik insana düşünmek için cömert zamanlar tanıyor
Günlerce İstanbul’suz ve bir o kadar kırgın
İçimde, benim bile saklandığım bir düşman biriktiriyorum
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta