İstimdat Şiiri - Ahmed Uyanık

Ben,
Bazen bilip de yapmayan bir GAFİL,
Bazen ümitle şefkatine koşan bir SAKİL.

Bazen gayyalarda dolaşan bir GABİ,
Bazen dönüp de kapını çalan bir SABİ.

Bazen yolcuya hasret bir HANCI,
Bazen şifasını arayan bir SANCI,

Bazen ummanından kopmuş bir DAMLA,
Bazen ebede koşan bir LAHZA,

Bazen suya hasret bir ÇÖL,
Bazen sıcağa hasret kutuplarda bir GÖL,

Bazen yollarda bir MECNUN,
Bazen ‘SEN’de mefkut bir MEFTUN.

Ben, ben,ben….
Hata ben, kusur ben, korku ben,
…………………………….ve ümit ben.

SEN! SEN! SEN! .............
………………………………İLLA SEN!