Kar düşümüş pencerem
Ayazlı perdem
Şafakta gün batımım
İstila olmuş yüreğimin kuytu karanlığı
Avuçlarıma damlıyorum
Kalemimde kanıyorum
Bakışı işgalim,duruşu vurgunum,gülüşü kanamalım
biz hiç böyle olmamıştık
böylesine üşümemiştik
Nisan ayında şubat yağmurlarına ıslanmamıştık.
Ey benim istilacı aşkım, kuşatılmış şehrim,ezilmiş köylüm
Güneşten kıvılcım koparsada tahakküm ve baskı
Kolayca teslim olmaz bir yurtseverin aşkı
Gece yarılarımın beyin uğultusu
yarınların gölgesi
Biz güneşi kurutmadık. çınar ağaçlarından bulut,
zeytin yapraklarından umut topladık.
Baskın yemiş susturulmuş
Zinciri yusufa mühürlenmiş
Gönül yaylasında prangali
Hükümlü gülüstanım, işgal olmuş şehrim
El sallıyorum, bak işte el sallıyorum
Kuşatılmış şehrimden
Özgürlüğü özümsemiş köylü kızına
İstilacı aşkıma el sallıyorum
Gölgenin kanadını kanatsa da tahakküm ve baskı
Kolayca teslim lmaz bir devrimcinin aşkı...
Kayıt Tarihi : 1.4.2010 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir aşk ve sevgiyi de işlese içinde toplum gerçekleri olması gereklidir Biz neden üşüdük adlı şiir kitabımdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!