İstila Şiiri - Cemal Dağlar Türkün

Bahar kokan,
Roman güzeli,
İri göğüslü.
Uzun bacaklı,
Saçları bazen kızıl,
Bazen sarı.
Esmer tenli.
Alev alev gözleriyle,
H a y diiiii koçum.
Gel,arkadaş olalım. Dedi.
Öğrendim sessizliği.
Heyecanla titremeyi.
Coşkuyu.
Arzuyu,tutkuyu.
Kalbimin,
Acıyla kuşatılmış,
Vurgununu.

Vücudu yakıcı kıvrak.
Sağında aşk,solunda aşk.
Takmış,takıştırmış,
Küpeleri büyük halka.
Süzmüş gözlerini hınzır.
Yüreğimi delercesine.
Yutuyor bedenimi,
Kaldırıp da göğe,
Yatırıyor bulutların üzerine.
Nasıl da tadını çıkarıyor.
Çığlık çığlığa hınzır.
Kurduğu her cümle,
Terbiyesizce.

Kolaymı ağına düşenin hali
Kolları arasında.
Gözlerim,bedenin, gönlüm,
Talan edildi.

Düştü gözlerinden pırıltılar.
Eskittiği aşktan.
Can veren yağmurlara,
Döndü yüzünü.
Ay ışıklı puslu bir gece,
Yaktı içimi.

Birçok hatıra bıraktı.
Çimen gözlü kız.
Çekti gitti.
Bırakıp beni,
Anılarıyla başbaşa.
Asrın fatihi.
O unutulmaz acıları,
Tattırmak için,istilaya.
Başka birini.

10.02.2017 İstila
Antalya