İstila Şiiri - Sadi Atay

Dört soysuz soydan
Bir istila ordusu;
Kızıldan, daha kızıldı iki soy…
Diğer ikisi: Karanın en karası
Toplam sayısı ordudaki askerin,
Ellinin iki fazlası.

Dört soysuz soydan
Bir istila ordusu;
On üçer kişiydi her bir soy.
On birinciler sanırım prensti
On ikinciler ise kraliçe,
On üçüncüler de soylarının kralı.
Adım atmadıkları yer kalmamıştı dünyada…
Oysa yoktu hiçbirinin ayakları.

Dur!
Dur!
Ayaksızdılar dedim de hatırladım;
Bir de çizmeli vardı.
Dört soydan ayrı,
Ama dört soyun da can damarı.
Ara sıra katılırdı da orduya,
Umutlandırırdı askeri.
Ama istediği safta dururdu…
Ama istediği gediği doldururdu.

Dört soysuz soydan,
Bir istila ordusu
Ve bir de çizmelileri.
Hedefleri:
Eritmek insanlığı,
Delinceye kadar ‘set’i
‘Set’in gerisindeki
Kulakları boylarına denk,
Yaprak kulaklı iki cüce soy.

13.03.1998