Ne divâneler gördüm ben, inan; uçsuz bucaksız.
Görsen, sanırsın ki; evsiz-barksız, aşsız yataksız...
Milletten istemeyi, kendisine âdet saymış,
Çalışmak yok, tembelce, sürekli istikrazdaymış...
Nice yediği naneyi, hep çiğnemeden yutmuş;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta