Zıtlıklar çölünden gelen bir bedevinin sesi yankılandı kaldırımlarda,
Zakkum ağaçlarının gölgesiyle yıkanmış elleri kanıyordu, bir şehrin masmavi lekesinde,
Zulüm meskenlerinden geldiği kulaklarındaki kardeş kanları parıldıyor kaldırım taşlarında,
Ziyasıyla ilgi çeken bir mücevher vardı bedevinin yanık boynunda,
Zihninde bir şaşkınlık insanlar niye sokaklardan yoksundu ?
İstikrarsız kaldırımlar da sessizce insan evlerini düşünüyordu,
İnsan evleri karanlık,insanlar aydınlıklardan niye yoksundu?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta