İstikrar Yakınması Şiiri - Nevzat Dağlı

Vaatler vererek gelmişti ama,
İktidar olunca durdu istikrar.
Her yerden yırtıldı, tutmuyor yama,
Toplumu yeniden gerdi istikrar.

Belliydi yarınlar düne bakınca,
Halkımız görmedi bunda sakınca.
Beslenen umutlar boşa çıkınca,
Şerlerini hayra yordu istikrar.

Tüm aklar kirlendi karaya döndü,
İnsanlar güvendi, düzelir sandı.
Şehitler çoğaldı, yürekler yandı.
Beslenen umudu kırdı istikrar.

Barış Süreci’nden ne kaldı elde?
Kinler tortulandı yürekte, dilde.
Sorunu çözerken dinsel temelde,
Türk’e düşman etti Kürdü istikrar.

Terör yurt dışından bize atladı,
Huzurumuz orta yerden çatladı.
Meydanlarda canlı bomba patladı,
Kan ile suladı yurdu istikrar.

Savaş nerden çıktı, barışmak varken?
Dostla kanlı olduk, kardeşim derken.
“Yurtta sulh, cihanda sulh istiyorken,
Mehmet’i cepheye sürdü istikrar

Cezaevi oldu büyük Türkiye,
Hak, adalet, hukuk alındı tiye.
Özgürlük kargaşa çıkartır diye,
Çözümü baskıda gördü istikrar.

Ne kefe değişti, ne ibre saptı,
Yine yandaş olan ihale kaptı.
Savaş isteyeni muktedir yaptı,
Barış isteyeni vurdu istikrar.

Her yol denenmişti; transfer, hile,
Kapılar kapandı bülbüle, güle.
Kuzuyu gözünden çıkarsa bile,
Yutturdu sürüye kurdu istikrar.

Muhalif basını içeri attı,
Yalaka olanı yanına kattı.
Muktedir diliyle çok çalım sattı,
Sarayı kalesi gördü istikrar.

Muhteris kafada kıvılcım vardı,
Yurdu baştanbaşa ateşler sardı.
Bağrımız yanarken ocak karardı,
Umudu kül eden hardı istikrar.

Paralel askerler darbeye kalktı,
Vurdu, kırdı, ezdi, öldürdü yaktı.
Darbeyi meydanda önleyen halktı,
Göreve çağırdı ferdi istikrar.

Bu istikrar acep kime yarıyor?
Kimden uzaklaşıp, kime varıyor?
Karanlıkta kaldı ışık arıyor,
Sözde aydınlatan nurdu istikrar.

Muktedir olanın kanun dilinde,
Tek parti iktidar, her şey elinde.
Nedendir, gitmiyor işler yolunda?
Hani çoğunlukta vardı istikrar?

Dört yandan sarıldık, haydi gel dayan,
Üstten saldırıyor altını oyan.
Özerklik istiyor bak ayan beyan,
Daha düne kadar sırdı istikrar.

İstikrar eseri yoksul kaldığın,
Çalışmak yetmiyor, yoksa çaldığın.
Bugün pahalandı dünkü aldığın,
Zamlara istikrar verdi istikrar.

Rezillik kokuyor burnu tıka sen,
Bilerek basmışsın yerde boka sen.
İstediğin kadar suyla yıka sen,
Sabunla çıkmayan kirdi istikrar.

Bu günü görmesek razıydık düne,
Kuşkuyla bakarız her gelen güne.
Zalime fırsatı sağladı yine,
Mazlum defterini dürdü istikrar.

Bahçemde hoyratça gezip de gitti,
Sevgiyle bağımı çözüp de gitti;
Kalbimi, ruhumu ezip de gitti,
Nevzat’ı görmedi, kördü istikrar.