Yalnız bir millet değil celladına aşık,
bir kişi de sevdalanırmış sonuna.
Yarını meçhul olan yola koyulurmuş,
sanki uçsuz, sonu yokmuşçasına.
Sen, bana çok hayat kaybettirdin.
Zamanımın tozuymuş meğer beş harf,
hayatımın sonu, hem başlangıcıymış.
Mezarımda bir demet çiçek, kundağımda altın.
Yar, beni sürükleyen gönüller tüccarıymış.
Beş harfmiş meğer amansız hastalığım,
ölümle konuştum bugün
bana hayatımda hiç bilmediğim sırlar verdi
neden sevdiğimi verdi
meğer sevmek ölümün en kadim dostuymuş
asırlarca sevdiği için öldürmüş insan oğlunu
erkeğin kadına beslediği sevgiden kalanları kullanmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!