Sene 1873,yer İstanbul Fatih’ti
Yüzler gülüyor, Âkif dünya ya gelmişti
Anne Emine Şerife, Baba Tahir Efendi
Hayatlarına şimdi, bir gül daha eklendi
Âkif çocuktu ama Anadolu kaynıyordu
Dünya elbirlik edip aç kurtluk yapıyordu
Ama hasta adam yıkılmadı, dimdik duruyordu
Ve en son Çanakkale’de destan yazıyordu
Hayatında her zaman doğru dürüst insandı
Genç yaşta idi ama bir vakar edâlıydı
Haksızlığa karşı susmaz kalemiyle yazardı
Vatanına âşık, bir şiir adamıydı
Çanakkale ruhuyla kalbi dolup taşmıştı
İstiklâl uğruna ne güneşler batmıştı
Çanakkale tarihe adını kazımıştı
O tarihe “Çanakkale Destanı’nı” yazmıştı.
Ve istiklâl marşımız gurur kaynağı
Şehit kanlarıyla yazılan başka marş var mı?
Kalbimiz o marşla attı atalı
Ruhumuzda sevinç ve coşku harmanı
Ruhun şâd olsun Mehmet Âkif’im
Bayrağımız semada, marşımızda izin
Başımız dik, alnımız ak, kalbimizde sevgin
İstiklâl şâirim Mehmet Âkif’im
(17.03.2008 pazartesi)
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet Âkif Ersoy İçin düzenlenen şiir yarışması anısına yazılmıştır.

Hakkı ile kıbleye,
O zaman ruha tabii olan nefis,
O an varır secdeye.
Çok Teşekkür Ediyorum....
Dedem demek istiyorum,
Mehmet Akıf'e dedem,
Çünkü bizde gelmişiz Rumeli'den,
Ama, bir dinlesem Mehmet'i, Hasanı,
Daha nice torunları çıkacak,
Kars'tan, Sivas'tan, Kayseri'den.
İstikbal vermiş bize yazdığı,
İstiklal marşı,
Göz yaşları titretti,
Belki de Ceddinin hatırına Arşı,
Ne biz o günleri görelim,
Nede bir daha yazan olmasın,
İstiklal marşı.
Eğer layık olabilsek,
Mehmet Akif gibi dedeye,
Hayamız hayasından,
Perde çeker perdeye,
Bir dönebilsek yüzümüzü,
Hakkı ile kıbleye,
O zaman ruha tabii olan nefis,
O an varır secdeye.
Şadan Yenişafak
TÜM YORUMLAR (2)