Ey yedi iklimi bir bahar eyleyen necip millet,
Ey göğe hilâl çizen el, yere adalet diken yürek,
Kafkasyam’da toplanmış bitki çiçek ve kafiraşırı şiddet,
bölündü rağbet gören ovalar, üredi ümmeti vahşet.
Kızıl kanımızın her damlası şehadet için akar,
Vatanın bütünlüğü uğruna pek canlar yakar.
İstiklâl aşkıyla yoğrulmuş hamurumuz ezelden,
Ey Tanrı dağı, bitkilerin yeşer,
Biz kırbacız onlar ise beşer.
Medeniyet beşiğinde sallanırken dünya,
Biz irfan pınarından su verdik kültür-ü gurebaya.
Ey aziz millet, sen ki cihan mektebinin üstadısın,
İlmin, adabın, sanatın paha biçilmez mirasısın.
Göklerden süzülen nur olup ecdadın ruhu,
Mermere nakşetti zamanın en kutlu yolunu.
Kâğıda döktük ilk şiiri, çaldık kopuzu telde
Orhun'dan Semerkant'a bilgelik aktı dilde
Anamızın sütü kadar helal aşımız bizim
Babamızın duası gibi mukaddes sözümüz
hıyaneti görmedik, fütühatımız gözümüz.
İnsanlığın vicdanı, merhametin doğulduğu günüyüz.
Kayıt Tarihi : 5.10.2025 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet Akif Ersoy ile vatan aşkımız hususunda rekabet etmeye karar verdiğim gün yazmıştım, fakat sanırım aynı ligin topçusu değilmişiz, neyse yine fena yazmamışım. :/
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!