Yağmur yağıyordu, soğuktum, ıslaktım
Nefesimi tutmuş bırakmamıştım
Bir umumi efkardı kirpiklerimden kaldırıma damlayan
Yağmur yağıyordu soğuktum ve ıslaktım
Nefesimi tutmuş bırakmamıştım
Senden kalmıştı bu herşeyi iki kere tekrar etme hastalığı
Gözlerimden ateş çıkarmamı seviyordun
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta