İstiklal Caddesinde Ölmek

Yağmur yağıyordu, soğuktum, ıslaktım
Nefesimi tutmuş bırakmamıştım
Bir umumi efkardı kirpiklerimden kaldırıma damlayan
Yağmur yağıyordu soğuktum ve ıslaktım
Nefesimi tutmuş bırakmamıştım
Senden kalmıştı bu herşeyi iki kere tekrar etme hastalığı
Gözlerimden ateş çıkarmamı seviyordun
Ve duymuyordun sana söylediğim hiçbir kelimeyi bir kerede
Çünkü sana sinirlenmemi seviyordun
Bense en çok gözlerine tutkundum senin
Çocuklar gibi bakan
Ben zaten çoğu zaman inanmamıştım
Bu çocuk gözlerinin sana ait olduğu yalanına
Yağmur yağıyordu ve bu kez sende ıslanıyordun
Ama buna rağmen ellerin sıcaktı
İstanbulun arka sokaklarıydı
En çok arka çıkan kelimelerime
İstiklalin kaldırı
..........
..........