Taksimde, İstiklal caddesinde,
İstiklalini arayan öteki yüzler
Rengârenk ışıklar altında
Sönük umutlarını yeşertiyorlar
Akordiyon çalan adam
Tek bildiği ezgiyi çalarken
Kızı lal gözleriyle
Boş kâseyi süslü yüzlere tutuyor
Ve yıkık süzüyor çekerken elini boş.
En unutulmuş köşede ise
Bir çift göz
Üzerine sinmiş boya kokusuyla
Kalabalıkta rengi atmış
İki liralık ayakkabı seçmeye çalışırken
Hayal dünyasında yer buluyor kendisini
Derken tuhaf bir ses tonuyla
Üzerinde eskimiş, yeni umutları taşıdığı
Kırık tekerlekli arabasıyla
Eskicinin geçmesiyle
En gerçek hayata
Geri dönüyor ayakkabı boyacısı.
Ve en masum haliyle
Fakir simidini satarken, simitçi,
Gözü elit ve zengin
Simit kafeye takılmış
Günün kararmasını beklerken,
Araya yürümekten aciz
Süslü hayalleriyle doluşanları taşıyan
Tranvay giriyor.
Ve Taksimde, İstiklal caddesinde
Öteki yaşamlar arasında
Var olanlardan bi haberdar
Yürüyorlar herkes, ben gibi ahmakça
04.06.2007 İstanbul
Bilal SürenKayıt Tarihi : 7.9.2007 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
Güzel şiirdi, beni sarıp sarmaladı.
Kutlarım...
Selamlar...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (3)