İstiklâl Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Ufuktaydı İstiklal kavuşmalıydı millet
Pelesenk olmuş idi dile yazdık istiklâl
İstikbalin bu hale gelmesi büyük zillet
Genç yaşlı erkek kadın ile yazdık istiklâl.

Akif’e ilham veren bu ne zorlu ‘savaş’tı
Köylü kentli ecdadım hep birlikte savaştı
İşte bu ruhu gören düşman hemen sıvıştı
Düşmanı kovalarken yola yazdık istiklâl.

İtilaf devletleri nifak tohumu ekti
Bu millet içindeki hainlerden çok çekti
Giden düşman geçtiği yerleri yakıp yıktı
Sonrasında yeşeren dala yazdık istiklâl.

İstanbul’dan hareket Samsun birinci durak
Samsun’dan Amasya’ya, Erzurum olmaz yırak(*)
Dedi Mustafa Kemal, düşmanda azmi kırak
Telgrafla yayılan tele yazdık istiklâl.

Atatürk, Karabekir savaşta mihenk taşı
Birlik olunca millet kazandık bu savaşı
Türk’e hor bakan gözler kör olur ya da şaşı
Kurtuluşu yaşayan il’e yazdık istiklâl.

Yunan neredeyse Polatlı’ya gelmişti
Gaflete düşenlerden akılları çelmişti
Duyulan top sesleri yürekleri delmişti
Savaş bir kor ateşti küle yazdık istiklâl.

İşte böyle dar günde bu millet birlik oldu
Ne zaman asker dendi yakın birliğe doldu
Siperde mermi yedi gazi ve şehit oldu
Şehit gazi kanından sele yazdık istiklâl.

Nice adsız neferler savaşlarda can verdi
‘İlâyı Kelimetullah’ hepsinin ortak derdi
Cennetle müjdelenen onlar murada erdi
Ecdat kokusu yayan güle yazdık istiklâl.

Behlül şair olsam da anlatamam onları
Osmanlı-Selçuklu ve Oğuzlarla-Hunları
Hepsi baş tacı ecdat gençler bilsin bunları
Unutulmasın diye pula yazdık istiklâl.

29.12.2019
(*)Yırak: Çukurova şivesi, uzak.