İstiklâl Şiiri - Yunus Karabağ

Kucak açmış geliyor, dalgalanmış Al Bayrak,
Hayret sana doğrusu sabır taşı olacak.
Bir devletin doğuşu, sen de gül Beyaz Bayrak,
Kuzey Kıbrıs Devleti oldu sana son ocak.

Mücahitler mezarı ziyaretsiz geçilmez,
Sende olur bayrağı, Türk’ün başı eğilmez.
Fedakarsın milletim, sana karşı gelinmez
İstiklalin simgesi, seni kimse silemez.

Kimdir suçlu bulunsun, mahkemeler kurulsun,
Sana kimsin sorulmaz, mucizeler dolusun.
Karakteri özgürlük Yüce Türk’ün oğlusun,
İlk insandan türemiş, Orta Asya kolusun…

Yüzyılların eseri, gerçekleşmiş barış var,
Dönecektir geriye yanlı gelen kararlar.
Uygarlıktan söz eder, insan yemiş canavar,
Dile gelip konuşsa katledilen çocuklar…

Siper olan gövdende durdu hayasız vahşet,
Hergün binlerce ölü, bitti artık bu lanet.
Gökte uçan jetleri sanmış birer kehanet,
Dünya parmak ısırdı, bu ne biçim cesaret?

Kıbrıs topraklarıdır Türk’ün eski vatanı,
Tarih dolu zaferler anlatıyor Ata’nı.
Akreplerden ürperip dost sanmıştık yılanı,
Barbaros’tan selam var kaptanların kaptanı.

Çırpınıyor Akdeniz Anadolu yanında,
Abideler oluşmuş toprağında, taşında.
Cennet kokusu vardır baharında kaşında,
Dalgalan sen bayrağım kendi öz vatanında.

Mevlidler okunur, ezanlar yükselir semaya…
Şehit olsam üzülmem, bizde yer yok korkuya,
Sana düşmanca bakan girecektir komaya.
Cumhuriyet kuruldu, can borcum var Mevla’ya…

Kararımız kesindir, bütün dünya dinlesin,
Kahramanlık sembolü Kuzey Kıbrıs seslensin,
Bağımsız bir devletiz, şehit ruhu dinlensin.
Türk’ün sesi yükselsin, bütün, her yer inlesin…

Ey…hürriyet, barış çehresi yıldızlı hilal…
Geçmişin, geleceğin parlak, herşeyin yasal.
Oldu artık dökülmüş kanlarımız hep helal,
Yoktur başka bir kural, tek hedefin İSTİKLAL…