İstifa Etsem Her şeyden…

Her şeyden istifa etsem...
Bütün görevlerimden, sorumluluklarımdan ve sorumsuzluklarımdan...
Bütün hatalarımı bıraksam, küssem bütün günahlarıma, tertemiz olsam, saf, berrak ve duru; tıpkı anamdan doğduğum gibi ve hep öyle kalsam.
Özgür olsam kuşlar gibi…
Uçsam uçsuz, bucaksız sarp kayaların üzerinde ve bulutlara değse başım.
Beni kimse dinlemese ve kimsede anlamasa.
Bir ismim, bir adresim, bir telefonum olmasa, bana ulaşacak, beni soracak kimse bulunmasa.
Adımı ben bile bilmesem, bıraksam tüm geçmişimi arkada, ne bıraktığımı bile unutsam.
Telefonlarım hiç çalmasa, arayanım soranım olmasa, ne tanıyan, ne bilenim çıkmasa.
Bana gelen mektuplar adresini şaşırsa ve nereye gittiğini bile bilmesem.
Sesini duymasam hiç kimsenin, nefesini hissetmesem.
Hiç duymasam kötülükleri, yalanları, hileleri ve aldatmaları.
Sevgi olsa her yerde, aşk dolsa bütün kalplerde.
İnsan olsa, insanlığından utandıklarımız ve yaşanacak bir yer olsa dünyamız.
Ellerde bir dua olsam uçsam sonsuzluğa.
Ve her şeyden istifa etsem...
Bütün görevlerimden, sorumluluklarımdan ve sorumsuzluklarımdan.
Bıraksam bütün hatalarımı arkada, küssem günahlarıma, sevaplarımı alıp gitsem sonsuzluğa.
Issız bir adada kalsam, geçmişim kalsa arkada ve ne bıraktığımı bile bilmesem.
Bir adım bile olmasa, ben bile tanımasam beni.
Kuşlarla dost olsam, martılarla sohbet etsem, karabataklar gelse yanıma, balıklar şarkı söylese ve ben özgür olsam olabildiğince.
İstifa etsem her şeyden, alıp başımı gitsem uzaklara çok uzaklara ama çok uzaklara nereye varacağımı bilmeden.
Bir adım olmasa, bir tanıdığım bulunmasa, bir görevim olmasa, bütün sorumluluk ve sorumsuzluklarımdan istifa etsem her şeyden ve …….