İstifa Ediyorum
Yağmura acıkan kurumuş toprak kadar açken aşka,
Gönül yağmurlarımla suladım sevgisiz bahçeni.
Her sırtını dönüşünde bana,
Arsız dalgalar gibi yılmadım geldim kıyına.
Her seferinde kopartıp aldın göğsümden yüreğimi,
Her seferinde kertenkele kuyruğu misali yeniden yerine koydum kalbimi.
Annesiz kalan yetimin mahsunluğu vardı buğulu gözlerinde,
Bir çocuk gibi azarlarken beni, zalimdi bir ejderhanınki kadar gözlerin
İstesen verecektim gökteki en parlak yıldızı sana,
Sense layık gördün beni küf kokan sevgisiz kara zindanlara.
İşim sadece seni sevmek bu dünyada
Yapamadıysam işimi gerek yok kovmana
İstifa ediyorum
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!