İsteseydin Şiiri - Muammer Yalçın

Bir yastıkta başlarımız
Yatardı sen isteseydin
Yarım kalan işlerimiz
Biterdi sen isteseydin

Boşa geçmezdi çağımız
Boş kalmazdı kucağımız
Sönmezdi hiç ocağımız
Tüterdi sen isteseydin

Çadırdan mekânı kurup
Otururduk bir çul serip
Komşulardan iki garip
Yeterdi sen isteseydin

Buluşurduk tek bir canda
Ayrılmazdık bu cihanda
Kalplerimiz aynı anda
Atardı sen isteseydin

Aşkımız gelirdi dile
Benzerdi keremde küle
Leyladan mecnundan bile
Beterdi sen isteseydin

Bağda sümbüller misali
Açsaydın güller misali
Yalçın bülbüller misali
Öterdi sen isteseydin