denizler ötesi şehirlerin üstünde doğuyor güneş…
aydınlanıyor yürümediğim sokaklar ışığından,
canlanıyor ağaçlar, çiçekler, uyanıyor evler bir, bir,
çıkıyor erkek, kadın, yaşlı, genç… kapılarından…
gemiler çözüyor palamarlarını açık denizlere…
gitmediğim, görmediğim onlarca limandan,
yaşlı gözlerle el sallıyor kalanlar,
rıhtımda boyunlar bükülmüş... gidenlerin ardından...
adı olmayan istasyonlardan hareket ediyor trenler soluk soluğa…
sesleri yankılanıyor, dağlardan, ovalardan,
insanlar var içinde, bilmediğim görmediğim,
ve hepsinin bir hikayesi... bu güne dek duyulmayan...
yakıyor yaz güneşi, başlıyor deli yağmurlar sonbaharda…
kış geçiyor, bahar geliyor ardından,
çocuklar doğuyor, ölüm kapıyı çalıyor zamanı geldiğinde,
hızla dönüyor dünya... istesem de durmuyor zaman...
12.04.2009 kızıl toprak
Nursen AteşKayıt Tarihi : 29.5.2011 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!