İstesemde Çizemezdim Şiiri - Kadir Tatar

Gözlerimin kepenklerini indirip
Kağıdı kalemi aldım elime
Masum bebekleri çizdim
Önce ellerini
Sonra gülen yüzlerini çizdim
Ve dahası
Gözlerimin kepenklerini kaldırıp
Kağıda şöyle bir baktım
Her şeyi çizmiştim fakat bir şeyi çizememiştim
Bebeklerin nokta kadar lekesiz olan
Kalplerini çizememiştim
İstesem de çizemezdim
Çizebilsem de çizmezdim

Gözlerimin kepenklerini indirip
Tekrar kağıdı kalemi aldım elime
Bir birine frangalanmış aşıkları çizdim
Öncelikle gülüşen yüzlerini
Sonra kalplerini çizdim
Ve dahası
Gözlerimin kepenklerini kaldırıp
Kağıda şöyle bir baktım
Her şeyi çizmiştim
Fakat yine bir şeyi çizememiştim
Birbirine kenetlenmiş aşıkların
Ellerini çizememiştim
İstesem de çizemezdim
Çize bilsem de çizmezdim

Gözlerimin kepenklerini indirip
Tekrar kağıdı kalemi aldım elime
Tek taraflı bir aşkın
Izdırabını çeken gençleri çizdim
Öncelikle mangal gibi yüreklerini
Sonra dağ deviren bileklerini
Sonra bomboş bekleyen ellerini çizdim
Ve dahası nı
Gözlerimin kepenklerini kaldırıp
Kağıda şöyle bir baktım
Her şeyi çizmiştim
Fakat yine bir şeyi çizememiştim
Gençlerin gözlerini çizememiştim
Çünkü gözlerinde sevdiğinin gözleri vardı
Gözlerini çizememiştim
İstesem de çizemezdim
Çizebilsem de çizmezdim

Tekrar gözlerimin kepenklerini indirip
Bu son diyerek aldım kağıdı kalemi elime ve
Kendimi çizmeye çabaladım
Öncelikle meçhul bir gemi misali olan kalbimi
Sonra ansızın çakan bir şimşek misali olan gözlerim
Sonra sokak kedilerinin gözündeki beni
Sonra bir bebeğin iki damla göz yaşında
Bulduğum benliğimi çizdim
Son olarak allemeyi cihan da bulunan
Bir çok gözdeki bir tek beni çizdim
Gözlerimin kepenklerine dinamitler bağlayıp
Kepenkleri parçaladım
Kağıda şöyle bir baktım
Bir şeyi değil her şeyi çizememiştim
Sadece kağıdın orta yerine bir nokta koyabilmiştim
Noktanın içerisinde bir avuç
Avucun içerisine ise bir avuç toprak çizebilmiştim
Gerisini çizememiştim
istesem de çizemezdim
Çize bilsem de çizmezdim

ABDULKADİR TATAR
_____________________