İstersin ama alamazsın
Gün görmemiş acılardan geçiyor yollarımız
Gök karanlık olsa da hep mavi akar sularımız
Yollarımız dar ve uzun sen bizimle gelemezsin
Ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Yağmalanmış bir şehrin yoksa avcısı mısın
Kim bilir tutulur dilin belki konuşamazsın
Yolumuz hak yoludur ayak atıp semah dönemezsin
Ne kadar istesen de iste sen alamazsın
Amacımız yılları sevgiye barışa bağlamaktır
Kardeşlik barış mutluluk selinde çoğalmaktır
Dağlarımız dumanlı kar borandır sen çıkamazsın
Ne kadar istesen de iste sen alamazsın
Sularımız durmaz akar oynatır güneşi köpüklerinde
Menekşeler gelincikler nergisler büyür eteklerinde
Dişlerin kemençe çalar suyumuzu bile içemezsin
Ne kadar istesen de iste sen alamazsın
Geriye bakınca acılar susuyor gölgelerimizde
Barış için karanlık yok aydınlık var önümüzde
Sen göründüğün gibi değilsin bizimle kalmazsın
Ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Doğduğum yer çamur da taş da olsa yaşıyorum
O coğrafyanın çocuğuyum renklerini taşıyorum
Tarlamız dikenli yolumuz çamurlu yürüyemezsin
Sen ne kadar istesen de iste sen alamazsın
Bizleri kanepe beyaz eşya ile kandıramazsın
Ne parayla ne de malla saltık değiliz alamazsın
Getireyim sana poyraz atımı kaçar binemezsin
Sen ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Bizler barışın kardeşliğin mavinin yüreğindeyiz
Zülüm için kırılan her zincir baklasının sevincindeyiz
Meydanlarda haykırıyoruz biraz sesimizi dinler misin
Sen ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Hep barıştır ilkemiz kardeşliktir mücadelemiz
Sevgi barış demokrasi yaymaktır emellerimiz
Gök kuşağın renklerine bak görmezlikten gelemezsin
Sen ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Yarım asırlık oldum barış kardeşlik gözümde tüter
Belki bu gün beklide yarın kim bilir bu ömür de biter
Beynimdeki depremi yüreğimdeki yangını anlamazsın
Sen ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Gülüşlerim bazen esir düşüyor sanki yanaklarıma
Bazen konuşamıyorum kilit vurulmuş dudaklarıma
Gücünü kullanır tepeme biner kalemimi alır kırarısın
Sen ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Hacı bektaşi veli’den öğrendik kardeşçe yaşamayi
Pir sulatan’dan öğrendik sonu ölümde olsa şaha gitmeyi
Kizilkale kalem sevgiye barışa yazıyor sen silemezsin
Sen ne kadar istersen de iste sen DERSİMİ alamazsın
Yusuf korkmaz (kizilkale) 22.03.2009
Yusuf KorkmazKayıt Tarihi : 1.4.2009 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ama asla onurumuzdan doğruluktan kardeşlikten alıkoyamadılar bizi koyamayacaklarda.alamayacaklar yüreğimizdeki insan sevgisini barış özgürlük düşüncemizi.
kalemine dost yüreğine selam olsun ankaradan yusuf kardeşim saygı ve selamla 10+ant
Bazen konuşamıyorum kilit vurulmuş dudaklarıma
Gücünü kullanır tepeme biner kalemimi alır kırarısın
Sen ne kadar istersen de iste sen alamazsın
Hacı bektaşi veli’den öğrendik kardeşçe yaşamayi
Pir sulatan’dan öğrendik sonu ölümde olsa şaha gitmeyi
Kizilkale kalem sevgiye barışa yazıyor sen silemezsin
Sen ne kadar istersen de iste sen DERSİMİ alamazsın
Evet Hacı Bektaşi Veli ve Pir Sultan Abdal öğretileriyle büyüdük onların insancıllığı felsefemiz oldu onun içindir ki hep barış istedik, kavgalardan mümkün olduğu kadar uzak durduk...Ta ki kavgalar gelip bizi buluncaya kadar...çok güzeldi şiirin Yusuf dost beğeni ile okudum tam puanımı ve saygılarımı gönderiyorum...
Pir sulatan’dan öğrendik sonu ölümde olsa şaha gitmeyi
Kizilkale kalem sevgiye barışa yazıyor sen silemezsin
Sen ne kadar istersen de iste sen DERSİMİ alamazsın
***
Evet,
Sen ne kadar istersen de iste sen DERSİMİ alamazsın
Sevgili Yusuf Bey, beğenerek okudum, yüreğinize sağlık : )
Tam Puan/Sevgiyle
SAYGILAR
TAM PUAN
TÜM YORUMLAR (4)