Ağla gül yaralısın, dikeninden kan damlar
Acımadan kopardı, seni çirkin adamlar
Susma desem nâfile, susacak hâlin mi var
Hep sen mi yutacaksın, hep onlar mı kusacak
Sen piyonsun onlar şah, döner büyük bir kumar
Yurdundan uzaktasın, bahçen olmuş tarumar
Kalbin yüz dem kırılmış, bakarsın durgun durgun
Bilirsin ilk değildi, yediğin bu son vurgun
Sökük br torban vardı, içinde de hayâlin
Gülerdin söyleseler böyle olacak hâlin
Şafak hüsrâna atar, gün döner ihânete
Yüreğin parça parça, gücün yok metânete
Gemiler istilâda, vurulmuş tayfaları
Ve buruşup yırtılmış, gönlünün sayfaları
Ne utanan var gülüm, ne de yüzü kızaran
Seni bağlar bu duvar, dör bir yanını saran
Yaralanmış rûhuna, bulamadın mı merhem
Sızlayıp ağlayarak, onmuyor mu bir dirhem
Güneş doğmaz, edersin yıldızlara yârenlik
Sanma bu gece bitmez, aydınlanmaz karanlık
Bak gölgene büyüyor, küçülürken dert keder
Sen yalnızça avuç aç, melekler duâ eder
Şimdi kelâm sendedir, ne istiyorsan söyle
İster dağları inler, istersen sükût eyle
Muş - 27.06.2010
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 6.7.2010 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!