İstersen Sor Gönlüne Sen, Bir Daha Beni

Bakma gözlerime öyle, derin derin.
Yüreğimi yakar, gönlümü hoş edersin.
Aşk denilen kör gözlü budala,
Ne yaptın sen bana böyle.
Aklımı başımdan alır,
Çevirirsin beni deliye.

Biliyorsun, sonra kimse kimsenin,
Kusurunu vurmaz yüzüne.
Seviyorsan, sen de şimdi söyle.
Bir daha boş çevirme beni geriye.
Yeter ki, sokulayım ben sana,
Sonra kucaklayıp sarılıp öpersin sen beni doyasıya.

Senin aşkın, öyle kök saldı ki içime,
İstersen; şimdi sen, beni bir hiç say.
Çektiğim her acıyı, her çileyi,
Kazanç sayarım ben, kendi kendime.
Sana yakın duruyorum diye,
Sen her gün azarlarsan beni böyle,
Bende senden kurtulmak için,
Her gün bin bir türlü yalanlar söylerim kendi kendime.

Anan baban biraz şımartmışlar herhalde seni,
Her halinden, her hareket ve tavrından besbelli.
Sende biliyorsun, son pişmanlık fayda etmez,
İstersen sor gönlüne sen, bir daha beni.
Sen kimin kızı olursan ol, bunları boş ver.
Yeter ki, beni seven o güzel gönül senin olsun.
Gerisi benim için çok önemli değil,
İstersen sor gönlüne sen, bir daha beni.

Kiraz rengi olmuş dudaklarından,
Çıkan o, son sözlerin var ya..!
Sonra seni pişman edip, üzmesinler beni.
Gönlüne iyice sor, sonra sev ki beni.
Yüreğin yüreğime kök salsın.
Sürgün versin aşkımız gönülde yeniden,
Sonra gönlüne gam, kader verip, üzmesin hiçbir şey bizi.
İlk defa gözlerinle beni, nasıl okşayıp sevdinse,
Şimdi de öyle sev; okşa ki, sonra bırakmayasın hiç peşimi.
İstersen, sor gönlüne şimdi sen bir daha beni.

09.02.2010 / Saat: 02.57
Cahit KARAÇ