Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gönlün hüzünlü yanını ne kadar güzel dile getirmişsiniz.....sözcükler birbirine çok yakışmış..........kutluyorum tüm yüreğimle ............Saniye Sarsılmaz
'Yüreğimde fırtına her gün kopar kıyamet
Kimler çekip gitmedi istersen sende terk et'
Kimler geldi, kimler geçti. Güzel bir şarkı idi yıllar öncesinden. Hani denir ya:' Neler gördük neler' Şairim çok güzel uyduğu için bir şiirimin girişinden:
'Ne limandı, bu deli yürek.
Geldi, geçti gemiler hep
El sallayıp, gülerek.
Kimi kuytusuna sığındı,
Kimi gölgesinde serinledi.
Uslanmadı,
Yorulmadı, beklemekten.
Yakışır ona beklemek.
Daha çok gemi var,
Hizmet edilecek.' ( Limanlar ve Gemiler)
Sen de git. Güzel bir rest çekme. Kutluyorum arkadaşım, hoşça kalın.
Yine sitemler yükselmiş şiirden. İnsanı derinden etkiliyor. Başarılı çalışmanı kutlarım.
kader arkadaşım güzel şarkı dinlendim sanki yüreğine sağlık ****************10 saygımla
Yaşamın iz bırakan anlarına değen dizelerdi...Kutluyor,saygılar sunuyorum sayın şair...
sevgi böyle bir duygu işte acıtır kanatır içini yinede susarsın sesin kesilir nefes alamazsın ama susarsın sevdiğin kırılmasın diye... kaleminize yüreğinize sağlık şiir tadında kalın tam puan + antoloji diyor selamlıyorum sizi ve güzel şiirinizi..
.Derin anlamlı ve ustaca kaleme alınmış, Şarkı sözü gibi,harika anlamlı ve ahenk dolu bir şiir.Okuması zevk veriyor.kaleminden gönül pınarınızın Sevgi damlatan pırlanta kalemi yürekten kutluyor, güzel duygularınızın ömrünüzce hiç sönmemesi dileğiyle tebrikler. Saygılar.++
Başarılı bir şiir. Daha okumaya yeni başladığım dizeleri içimden bir makamda söyleme düşüncesi geçti. Çünkü söz dizgesindeki başarı, yılların unutulmamış klasik şarkılarına taş çıkartırcasına güzel. Siz değerli dostumu sevgiyle kutluyor, başarınızdan övüvç duyuyorm. Nicelerine... Antolojimde. Tam puan... Şiir yaz ne yazdığın anlaşılsın arkadaş... Bunun biricik koşulu başarıdır.
Çok zor ki be canım veda vakti gelince
Kimler çekip gitmedi istersen sende terk et
Değerli ütadım gerçekten veda vakti gelince , insanın boğazına düğümlenir kelimeler,yürekten tebrik ediyorum.Saygılarımla++++
Bazı çekip gitmeler, kimilerinin çekip gitmelerine hiç benzemez. Onlar çekip gittikleri zaman baktığın her yerde dünyanın en son gününü görürsün.
Kaleminize sağlık sayın Berkay Kur...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta