İstersen Ayrılmayalım

Görüyorsun acele etmiyor her şeyi ağırdan alıyorum
Karanlığın perde gibi gözlerime inmesini beklerken
Bir araya topladığım sevgimi
Kalan zamanımın içine sığdırmaya çalışıyorum.
Malum; giderken sessiz - sessiz ağlayacağım ya
Gözyaşlarıma şahit olursa benden başkası
Yok, bunun savunması
Bil ki utanırım
Biraz düşün istersen, düşünde ayrılmayalım.

Dokunma!
Gözlerimden düşen damlaları ben
Toplar koyarım bir köşeye
Severken yüreğinden çıkıp gitmek var ya!
Nasıl dokunuyor kanıma
Hep gecemi başlar ayrılığa yolculuklar?
Gece mi hareket eder bu kara tren
Ayrılmayalım biraz düşün!
Düşün istersen.

Toplanacak eşyamda yok ne alacağım ki
Olanlarda zaten kırk bin parça dağılmış her bir yana
Boş bir bavul ağırlık yapmaz yanımda
Kolum yastık hayalin yorgan olduktan sonra
Örterim anıların üzerini
Üşümem gittiğim yerde
Ayrılmayalım biraz düşün istersen

Gideceğim yerin adresi de cebimde yok
Belli ki bir meçhule başlıyor yolculuk
Dışarıda buz gibi hava var, soğuk mu soğuk
Yüreğim titriyor
Ayrılığın ateşi düştü alev alev içim kavruluyor
Son kez…
Gözlerim gözlerine değecek diye çok korkuyorum
Son kez ne olur dokunma yüreğime
Bekle biraz uzaklaşayım
Sonra arkamdan karalar bağlar
Gözden kaybolunca peşimden ağıtlar yakarsın.

Koşar adımlarla senden ayrılırken
Artık hikâyemiz firari
Sensizliği nasıl anlatacağım kendime
Yarım kalmışlığımızı sindirebilecek miyim?
Aşka kördü gözün
Ve ben hep sana sustum.
Ayaklarım zincirli okyanuslarında kürek mahkûmuyum
Hani bitimsiz sevgiydi
Şimdi;
Kuruyan dudaklarımı damla damla ayrılıkla ıslatıyorum…

Köz olup yakarken bir bakıştın gönlüme
Boranları yaşatırken bir kara kıştın ömrüme
Bağlanıp çözülmeyen düğümdün yüreğimde
Sen hayatımın anlamı öteki yanımdın
Biraz düşün!
Düşün istersen…
Ayrılmayalım…

“Ayrılığa yolculuk hep gece mi başlar, en çok giden mi ağlar, geride kalan mı? ”

Gamze YAĞMUR
02.02.2014