İsterse Yaradan Şiiri - Halil Gülel 2

İsterse Yaradan aşkla imanı;
Bülbüle aşk verir güle söyletir.
Tutmasa da dizler, görmese gözler
Allah bir diyerek tele söyletir.

Evvela inanmak “Bir” ve “Tek” diye,
Her aldığın soluk O’ndan hediye,
İnsan olur Hakk’tan alan terbiye
Gönlünde ne varsa dile söyletir.

Gelimli – gidimli bir yer bu dünya,
Ne kadar yaşarsan sanki bir rüyâ,
Olursa sözünde – yüzünde haya
Bakarsan yanakta ala söyletir.

Alem-i Ervahta verdik biz sözü,
Bir O’na çevirdik bir O’na yüzü,
Refik-i Alâ’ya kavuşmak özü
Dileriz güzel bir hale söyletir.

Dert değil dünyalık dert olan olay,
Ne gamdır efendim; pul, makam, saray,
Uğraşma fitneyle – etme hiç alay
Hakikati yoksul kula söyletir.

Zamandan – mekândan münezzeh – gerçek,
Tasviri imkânsız – tefekkür gerek,
Ressam Halil, aşkla attıkça yürek
Vuslatı dosdoğru yola söyletir.