İsterdim ki İnsan! Şiiri - Ömer Koç

İsterdim ki !
Memleketim güzel insanlarla dolsun taşsın,
Kötü insanlar bizimle bir bir vedalaşsın.
İti, uğursuzu çakalı bitmez bitmeye de
onlar bizden biraz ötelerde oynaşsın,
Dostluk en güzel şey olsun!
Ve insanlar birbiriyle bütün samimiyetiyle kucaklaşsın.
Etrafımızda ’herkese benden çay’ naraları dolaşsın,
Bir çayın hesabını yapan insanlar,
yanımızdan da yöremizden de uzaklaşsın.
Herkes dost muhabbetinin sıcaklığıyla tanışsın.

Seni gördüğüme çok sevindim olsun ilk sözümüz
ve ilk sözümüz son sözümüze yakınlaşsın.
Dostum bana gülümsesin
ve onun gülümseyişi gözlerimde ışıldasın.
Sadece bir çay yudumunda bölünsün sohbetimiz,
sonra devam etsin.
Çayımıza şeker de atmayalım!
çayımız lezzetini samimiyetten,
demini muhabbetten alsın,
ve
İki çay daha,
iki çay daha,,,
...
iki yürek bir payda da,
zaman su olsun aksın...
Muhabbetimize ne geçim derdi
ne de mal mülk karışsın,
Ne fakir zengin ile ​yarışsın ,
nede zengin fakirin ekmeğiyle uğraşsın,
Zenginlik denilen şey sadece gönüllere yakışsın.
Ya hu insan bir an olsun
ne olur bir an olsun kendi ile barışsın.
Şiir dökülsün dillerden ve kelimeler sözcüklere,
sözcükler hecelere karışsın.
Kıtalar aşsın nâmelerimiz dilden dile,
gönülden gönüle ulaşsın.
Ve dünya ’insan’ ismiyle yeniden ,
en başından tanışsın...

Ömer Koç (Nisan Şiirleri)