Savaşan sen.
Yenilen de ben.
Sen kazanmanın gururuyla....
Ben kaybetmenin ezikliğiyle yaşıyorum.
Senin savaşçıların kahpece..
Benimse mertçe vuruşuyor.
Ne senin bir gayen,
Ne de benim küsmem var yenilmekten.
İkimizin de silahları boşuna çarpışıyor.
Oysa savaşmaya bir sebep var mıydı.
İsterdim ki..
Bana düşmanlığın değil!
Sevgin dost olmalıydı.
1972
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 20.3.2006 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gülden ışık hanımefendi 1972 de yazılmış bir şiir
ne sıkıntılı, ne kara günlerdi o günler ben bu şiirinizden çok şey anlıyorum mesaj dolu güzel yazılmış bir şiir kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)