İster Yak İster Yaşat

Okuryazar olmam, değiştirmiyor bağlı olduğum aşkı
Aşk vatanım senden ibaret,
Var olan tüm duygularım, gönül okyanusundan taştı
Durma öyle, gönlümü ihbar et

Marifet sanma, o gökyüzünde gördüğünü
Ben kanatlanarak da çözebilirdim o kördüğümü
Geriye doğru yaslan, say kaç hayat söndürdüğünü
Marifet ağlatmak değil, görmektir ne denli güldüğümü

Dün günündü, peki ya bugün neyin var
Senin sadece nefesin, benim aşkla tutuşmuş Ney’im var
Gözlerini gördüğüm ilk seferde, gemimden indireceklerim var
İndirdiğim her duygu yükünün üzerinde, sana anlatacaklarım var

Al bu hisleri, ister yak ister yaşat
Gönlümü paketledim, damarlarına taş bağlayarak
Canımı yakanı, yine seni düşünüyorum ağlayarak
Dönmene vesile olacaksa eğer, gönlümün camına taş at

Öyle ki, duyguların birleştiği yerdir gönül
Zamanla yaşlanan toprak ki, yerdi gülü
İnsanoğlu öyle kıskanırdı ki zarafetini görüp
Güneş'e sırt çevirdiğimde kaybettim günü

Ölümün soğuk beyazlığıdır içimde kaynayan
Seni görmek korkusundan bakamıyorum aynaya
Hayatım senden ibaret olduğundan, alamıyorum dalgaya
Sahip olduğum hazinem, yetmiyor seni saymaya

Yeryüzünde seni saymayan her canlı benimle harbe girer
Satırlarıma sevgi doldurmak istedim, onlar hep kan dediler
Beni kim nerede görürse görsün, yıkık dökük harabe zannederler
Hala toparlanamadım, lakin hayat çoğu kez zahmete değer

Zahmet etmeden kavuşamazsın mutluluğa
Aşk ki, insan hayatını tümüyle değiştirir mutlaka
Ben aşk savaşını kaybettim seninle, sen umutla kal
Gönlümü, yıllarca içimde beslediğim umut yakar

Umudumun kaynağı ölesiye sevdiğim gözlerin
Beni bitap halde, bir çöle hapis etti sözlerin
Gönül ocağımdan temizleyemiyorum közleri
Her doğan güne, daha fazla umut ekiyor özlemin

Ekilen onca umudun hasat zamanı geldi
Beni yok eden ölüm değil, gözlerindeki seldir
Cinayeti işleyen kim, beni bu sele iten mi?
Hayır, fakat biliyorum sevmeye erinen sendin