İster İstemez Şiiri - Mahir Güler

Çaresiz kalırsın kabul edersin
Başına geleni ister istemez
Ağlayıp sızlayıp çırpınma boşa
Çekersin çileni ister istemez

Deliye bir akıl danıştığında
İşkembeden atar konuştuğunda
Sevgiler nefrete dönüştüğünde
Bozulur planı ister istemez

Söz ağızdan çıkar gönül’e değer
Bir gönül kazanmak çok zormuş meğer
Haksızlıktan yana olursan eğer
Dil söyler yalanı ister istemez

Sevginin özüne hile katarsın
Ayrılık yoluna ışık tutarsın
Bir gün unutursun siler atarsın
Maziden kalanı ister istemez

Sırtımdaki sitem kahır yüküdür
Gösterilen nefret kinin köküdür
Dostunum diyerek zehir akıtır
Tanırsın yılanı ister istemez

Her fırsatta alt etmeye çalışır
Sonra döner hallerine gülüşür
Dirhem dirhem parça parça bölüşür
Görürsün talanı ister istemez

Kader gemisiyle gider nereye
Çalışıp yorulma gelmez beriye
Kalırsa enkazdan selden geriye
Toplarsın olanı ister istemez

Çok çekersin mazlum canı yakarsan
Durulmayıp boz bulanık akarsan
Doğruluktan insanlıktan çıkarsan
Bulursun belanı ister istemez

Bundan sonra hangi dala konarsın
Ah ettikçe ciğerinden yanarsın
Özleyerek hasretiyle anarsın
Falanı filanı ister istemez

Gel hoyratı koyma süslenmiş bağa
Kurt düşürür sonra yeşil yaprağa
Tabuta koyarak kara toprağa
Uğrular öleni ister istemez

Anlarsın ki geldi keşik kulfani
Mezarın hazırdır eşik kulfani
Duyarlar dostların âşık kulfani
Verilen salanı ister istemez