Bazen çekip gitmek ister insan.
Uzaklara dalmak, uzaklara gitmek.
Hatta bazen ölmek ister insan.
Toprağa yatmak, karanlıkta boğulmak.
Bazen koşmak ister insan.
Sebepsiz yere, sadece koşmak.
Belkide koşunca coşmak ister.
Ya da sadece unutmaya çalışmak...
Bazen sevmek ister insan.
Sevilmek ister, nedensizce.
Dayanacak bir sırt, ağlayacak bir omuz.
Belkide hiçbir şey istemez.
Kayıt Tarihi : 21.10.2021 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berkant Boğaçhan Kul](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/21/ister-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!