İster Şiiri - Yunus Akkale

Yılkılar yaylada çıkar yokuşu
Kısraklar körpecik tayını ister
Gece öter, kartal gözlü baykuşu
Ulu ağaç çınar, kayını ister.

Cahile fazla verirsen fırsatı
Layığı eşekken, isterde atı
Geçmişin unutur, ekşir suratı
Yüz ver ki her zaman, payını ister.

Duygulandım yere serdim mehtabı
Oku dinle bitmez gönül kitabı
Âlimden ilmi, ariften adabı
Asalet geriden, soyunu ister.

Serhadda var iken; nice akıncı
Cihadı bıraktık, duydum utancı
Şimdi Haçlılarda, alıyor hıncı
Kınında ok durmaz, yayını ister.

Atıver kendini mavi sulara
Keklik uçar, ceylan gezer dağlara
Goncası bin çiçek açan bağlara
Mehtaplı geceler, Ay’ını ister.

Sahte şöhretle, kapılma gurura
Maya kat ki; ekmek olsun hamura
Çiçek muhtaç, gökten inen yağmura
Derede su akar, çayını ister.

Çiçekler açmalı kendi vaktinde
Bağda bağban hep çeker zahmetin de
Bülbül sevdasından düştü bitkinde
Gülistanda gül açar, köyünü ister.

Yunus, çeker bunca gönül kahır ı
Gölgeni takip et, olur zahiri
Ölümlü insandır, gelir ahiri
Ağlar, sızlar bir gün, neyini ister.

1 Aralık 2007 Kahramanmaraş