ve artık gürültüleri işitemez oldu
çığlık çığlığa yasa boğuldu yarınki kadehi
ben senin doğunum diyordu karşımdaki deli
ben senin memleketinim
jargonu eskimeyen bir dille bağlanmış
ve çarptıranım yüreğini korkusuzca
hangi yalana inanıp kaldı teri kurumayan yüreğin
hangi sevgiliyi edindi tekrardan evin
silikleşti kalbimdeki yerin
ve ben hiç inanmamıştım zaten
hercai düşlerinin yok hayatımda yeri
kısık bir nida bana uzandı birden
gölgesi yakan geceyi
yine de uzatan güneşe elini
yine de göstermedi kendini bana olduğu gibi
yarınında gözüm kalmadı
dün çektim kendimi bir uzağa
uçurtmamı bıraktım göğün sisli ellerine
tekrar dönmeyeceğim düştüğü yere
Kayıt Tarihi : 1.1.2024 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!