Aldım elime resmini
Yaktım kösesinden
Ortalık döndü yangın yerine
Yandı ellerin elbiselerin
Derinden sessizce
Yangın cıktı üst katlara alev alev
İcimde yandı cicekler
Kavruldu sevincler
Aldın hanceri eline hic düsünmeden
Ama ister düsün ister düsünme
Soktun beklemeksizin
Yüregime yüregime
Belki öldürdün beni
Ama öldüremedin
Yanan yangın yerindeki mor menekseleri
Hele beni ve seni
Ama öldüremedin hic seni
Seni ve mahzun sevdalı gözlerini
Hancer gibi sözlerini
Ama önce gözlerini
Durdurdum yangını baktım resmine
Yanan ellerine elbiselerine ve gözlerine
O gözler benim gözlerim
Hüznüm sevincim
Kör edemem kendimi
Sendeki sevinci
Yüregim kor gibi yüregim sancı icinde
Kan su oldu sızdı denizlere
Dalga oldu sevgilere
Durdurun bu yangını bu kanı
Ölüyor sevinclerim ölüyor sevgilim
İstemiyorum ölsün sevincler
Hele o gözler
Resmi aldım yerinden
Koydum kan yüregime
Baktım gözlerine
Gözlerime ve yanan ellerine
Acıyla resmine
Resmime
Öldüremedigim sevgime
Sevgilime.
06.01.1997/izmir
Mehmet Selim TuncerKayıt Tarihi : 18.1.2001 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimse ölmesin herkes aşkla yaşasın kutlarım..
TÜM YORUMLAR (2)