O Haziran gününü hatırlıyor musun?
Sana merhaba dediğim günü
Nereden bilebilirdim ki?
Yüreğime yangınlar düşüreceğini...
Yaz yağmuru vururken pencereme
Aşkın ayak seslerini duydum yüreğimde
Sensiz sokakların ıssız olabileceğini düşünemedim
Uyumadan sesini duymak isteyeceğimi de...
Gece nöbetindeyim gene
Ay ışığında sahilde yürüyorum sanki
Ben karanlığı da seviyorum
Seninle baş başa kalabildiğim için belki...
Bir fırtına gibi geldin girdin yaşantıma
Ben seni içimde büyüttüm
Aklımı, ruhumu, kalbimi aldın
Artık tüm benliğimle seninim...
Bazen her şey bitiyor
Kelimeler bile yetersiz
Seni anlatmaya söz bulamıyorum
Saçlarımı okşayan rüzgar, sanki nefesin
Yalnızlığım mor menekşesi gözlerinde erisin....
Yanında olan, sana dokunanları
Sesini duyup, konuşanları
Kıskanmıyorum desem yalan
Bir kere sevdiğini duysam ağzından
Gerisi ne varsa hepsi yalan....
Sensizliği hiç düşünemiyorum ki
Yüreğimde özleminle yaşamayı
Gönül çiçeklerimin solmasını
Hasretinin damarlarımdan yok olmasını
Hiç istemiyorum ki...
14/05/2007 01.28
Nuran ÜçerKayıt Tarihi : 17.5.2007 05:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)