İstemiyorum Şiiri - Hasan Halil Aksay

Seni yine hayal ediyorum

Hiç işim yokmuş gibi

Çok derin hayal etmişim

Sanki yanımda sanıyorum

Ondan dolayı, böyle rahatım heralde

İster duy istersen duyma beni

Artık takıntım yok

Kafam almıyor seni

Gözlerinin renginide unuttum

Senin unuttuğun gibi

Unuttuğun değil

Bilmediğin gibi

İstemiyorum artık

İstemiyorum.

İstemiyorum senin o;

Pervasız, sahte, içi boş,

Bi o kadarda çürümüş sevgini

Bendenmidir bilmiyorum

Yağmurlar bile istemiyor yağmayı

Bulutlara inat bi şekilde

Kıştan sonra bahar gelmiyor

Cennet kimseyi kabul etmiyor

Dağlar küsmüş sanki ormanına

Menekşeler açmıyor

Güller o kadar güzel kokmuyor

Bağırdığım zaman ismini

Dağlarda yankı bile yapmıyor

Bu beden benden davacı Allah`a

Ölmemi mi istiyor

Bunları sadece ben mi görüyorum

Onuda bilmiyorum

Ama boşuna artık

İstemiyorum.

Ne sevgini

Nede o kara gözlerini

İstemiyorum bir umut artık senden

Geceler boyunca dolandığım meyhanelerden

Yediğim yemekten içtiğim sudan

Geçtiğim yoldan yürüdüğüm kaldırımdan

Taptığım Allah`tan bildiğim peygamberden

İstemiyorum.

İstemiyorum dedimya

Senin gördüğün, bildiğin, duyduğun her şeyden

İstemiyorum bir umut artık senden

Sığdıramamıştım dağlara taşlara sevgimi

Sığdıramamıştım cennete senin o gözlerini

Sen ise sığdırmışın bir anahtara beni

Anlayamadığın şu yüreimdeki sevgimi

Aşık olmak istemiyorum artık

Yoruldum artık karsılıksız sevgilerden

Dayanamıyor bu beden bu acılara

Her defasında aynı olay

Ve her defasında aynı keder

Yoruldum artık be mavi okyanusum

Bana dön, beni sev deme

Senden ayrılamam seni seviyorum deme

Sen dedinya

Ben seni haketmiyormuşum

Ben seni sevemezmişim

Senin yüzünden bıraktım sevgiyi

Ne yapim sevemiyorum artık

Bana bakıpta ağlama

Sen ben, ben sen olamam gayrı

Senide anlayamam bana olan sevginide

Hatırlasana sen unutturmuştun bana

SEVMEYİDE, SEVİLMEYİDE

maviokyanus