Bilmiyorum,bilmekte istemiyorum,
Bu kahpe dünyayı,
Görmek bile istemiyorum.
Neden sanki neden?
Yalan içinde yaşamak,
İnsanlıktan çıktığımızda,
Düştüğümüz yeri görmek istemiyorum.
Güzellikleri arayıp,
İnsanlık için savaşmak,
Kendimizi bulmak,
Sönüp gittiğimizi görmek istemiyorum.
Dünyanın sonu ölüm,
Yaşamak bir zulüm,
Bu dünyadan gittiğimizde,
Arkadan gülenleri görmek istemiyorum.
Ağlamak istiyorum ağlamak,
Bütün yanlışlardan uzaklaşmak,
Sonsuz mutluluğu bulduğumuzda,
Tekrar geçmişi görmek istemiyorum.
Bir kuru ekmek için çabalayan,
Hayalleri tümüyle yıkılan,
Dünyayı kendine zindan yaparak,
Acı çekenleri görmek istemiyorum.
Son sözümü söylüyorum,
Mutlu olmak istiyorsan,
İnsanlığınla mutlu ol,
Hatasız,yalansız,sevgi dolu dünya istiyorum,
Fakat bu sonsuz mutluluğu bulamayanları görmek istemiyorum.
1992
Songül SandıkçıKayıt Tarihi : 4.3.2006 01:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)