İstemiyorum… Şiiri - Ercan Eyvaz

Şehrin tüm ışıkları söndü.
Sigaramın sönmeyen ateşi
İstemiyorum boş sevgileri
Böyle lanet olası kaderi…

Kalbim yanıp tutuşurken
Bedenim içten içe eriyip, elden gitti
Yalnız; her gece geçerken
İstemiyorum aklımdaki seni…

İsyanım sana değil, Allahım
Kaldıramayacağım yükü vurmazsın sırtıma
Ama ölüp, ölüp dirilirken, böyle her gece
Tabut da istemiyorum, kefeni de…

Bırakın, yalnız başıma beni
Kilitleyip odamın tek, tek kilitlerini
Söyleyecek, yaşanacak ne kaldı ki
Duymak istemiyorum sevgi kelimelerini…

Ne arkamdan döksün gözyaşlarını
Yaksın tüm aldığım hediye eşyaları
Almasın adımı diline, resmimi eline
Şimdi rahat, rahat sevgi sunarsın herkese

Af dilemek için sakın yanıma gelme
Açıp ellerini dualarını rahmet dileme
Eksik olsun yanımda tebessümleri
Değer bilmedin kahpe, çok sevmiştim seni…