İstemiyorum Şiiri - Derya Avşar

Öylesine yaralıyım ki, kaybolmak istiyorum
Ve bu dünyaya zerrem kalsın istemiyorum
Her bir uzvum ayrı parçalandı
Ben kaç defa öldüm bilmiyorum
Açlığın, savaşın, kavganın tanığı olmak istemiyorum

Değerlerim tam bir kıyıma uğradı
Canından koptuğum bile beni yaraladı
Beni en sıcak saran sargı bezlerim oldu
Onlarda kabuklanmış yaralarımı yoldu
Ben artık ayrılığın koynunda ihanete uğramak istemiyorum

Şaire mutluluk yakışmıyor diyenlere inat,
Umut ektiğim kim bilir bu kaçıncı şiir oldu
Bunca gözyaşın ve bunca acının içine ben umut kattım
Kattığım umutlar yetmedi mutluluğu çoğaltmaya
Ben artık sahte umutlar büyütmek istemiyorum

Ne yüreğimde sahte sevdaların izi kalsın istiyorum
Ne de yanaklarımda gözyaşlarımın tuzu kalsın, istemiyorum
Yalanların sığmadığı bu dünyada yalan oluyorum
Ben yalanlara gömülmek, ruhumu yalanlara teslim etmek istemiyorum

Tel örgülere takıldı kanatları özgürlük çemberi yıkıldı
Örümcek ağı gibi kafamın içini kuşanmış duman karanlığı
Yakın isterseniz tüm şiirlerimi, yazdığım hiçbir şiir beni ısıtmayacak
Bedenim öyle çok yorgun ki, beni kurşunlayan bakışlarınızı istemiyorum

Yüreğimde bir eylemin sesleri yükseliyor “barış istiyorum” ben
Ne sağlık için, ne de temel haklar için direniş çığlıklarında kayıplar olmasın
İnsan için, çocuklar için, daha aydınlık yarınlar için…
Temeli sağlam yapıtlar ve kesin kararlar alınsın istiyorum.

İstiyorum ki; bu dünyada sevgiden, mutluluktan ölsün insanlar
Düşününce, akıl edince ve isterse kim bilir neler başarır insan
İnsan sevgisiyle donatılan bir hayat biçimi, her ne olursa olsun yaşanmaya değer
Oysa insan nefreti, insan kini ve öfkesi ne var ne yok yıkar geçer
Ben insanlığını kaybetmemiş bir insan topluluğunda yer almak istiyorum.
Ben varlığımdan özür dileyerek yaşamayı değil, var olduğum için şükrederek yaşamak istiyorum.
Tarih; 16.02.2014