İstemiş... Şiiri - Mehmet Şahan

İSTEMİŞ

Ruh ile ten vermiş Yaradan kula,
Ruhu bedenine uysun istemiş!
Kalpler kılavuzmuş, akıl pusula;
Canlar cananını bulsun istemiş!

Galû Bela’daki “ol” denen ana,
Ruhlar üflenirken can olan cana!
Neden gönderilmiş fani cihana,
Varlık sebebini bilsin istemiş!

Kimine nar iken, elem deminde;
Kimine dar iken, âlem deminde!
Kimine yar iken, kalem deminde;
Nefsin nesebini yazsın istemiş!

Kalbin türabının gittiği yerde,
Gözün serabının bittiği yerde,
Gönül şarabının tüttüğü yerde,
Akıl, dimağını aysın istemiş!

Varlığı, yokluğu bağlamış celbe;
Vahdet-i Vücudu sığdırmış kalbe!
Tene ruh giydirmiş katrede, meyde
Zerrede genini saysın istemiş!

Kulun kalbindeki özünü bil/sen,
Nedir damardaki, sözünü bil/sen!
Haktır “emr-i vaki” güzünü bil/sen,
Kalbinin sesini duysun istemiş!

Pîr-i Fâni der ki; olmadan habis,
Hakk’a ram olmalı her doğan nefis!
Zahir ve bâtında kul mevzubahis,
Allah’a “salih kul” olsun istemiş!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
22.06.2019 - İSTANBUL