İstemeyerek de olsa gider Şiiri - Sevda ...

İnsan yoruluyor bazen
Sevdiklerine değer verdiklerine bir şeyleri anlatmaya çalışmaktan çünkü kaybetmek istemiyor çabalıyor ama karşısında ki anlamayinca yoruluyor

İstemeyerek de olsa gider
Çünkü çaresiz kalmıştır
Düzeleceğine umudu tükenmiştir
Geceler boyu uykusuz gözünde yaş kalmamıştır çok kırılmıştır
Son bir defa çabalar sesini duyurmak için
Ama nafile içindekileri avazı çıktığı kadar haykırır duyun beni anlayın der
Baktı ki anlayan yok susmayı tercih eder
Sessiz bir kabullenişdir yolun bundan sonrası
Ne duyan vardır nede anlayan eline bavulunu yüreğine kırgınlığını Alır ve
İstemeyerek de olsa gider

Her adım attığında içindeki bütün güzel duygularını umutlarını bırakıp dönüşü olmayan yola gider
Ve şu sözler dökülür dudaklarından
Kırdığın kadar kırıl ne fazla ne eksik
Belki o zaman anlarsın beni kim bilir belki insafa gelir taşlaşmış kalbin nasır tutmuş yüreğin
Kırdığın kadar kırıl
İlk günler film şeridi gibi geçer gözünün önünden
Sevildiğini sanıp mutluluk oyunları oynadıkları el ele parklarda kafelerde gezdikleri
Onun ağzından duyduğu aşk sözcükleri
Hepsinin yalan olduğunu anlamıştır
Ama çok geç kalmıştır bir yalana
Deli gibi inanmak kahreder
İstemeyerek de olsa gider

Çok bir şey istememiştir ki
Biraz sevgi biraz saygı olmayınca olmuyor işte Sen değer verdin diye kimse sana değer vermiyor sen seviyorsun diye de sevmiyor
Gönül sevene denk gelmiyor nerde kıymet bilmeyenler varsa onları buluyor
Olan yine kendine oluyor sonunda pes edip
İstemeyerek de olsa gidiyor gözü yaşlı
Yüreği paramparça umutları yıkılmış
Keşke sevmeseydim
Keşke guüvenmeseydeydim diyor
Aşka küserek güveni umutları yıkılarak İstemeyerek de olsa gidiyor