Gitmeyi unuttuğum yıkık iskeleye
Dalgaların eziyetini görebilmek için
Uğradım sensizlikte
Yürüdüm en uç noktaya
Uzattım ayaklarımı
Düşüp derinliklere gitmek istercesine
Yine sarılıp kalmak istedim
Gideceğini bildiğim halde,
Coşkuluydu deniz,kızgın ve öfkeli
Ördekler ortalıklarda görünmüyordu
Sandallar ritimli bir sallantıda
Solgun Güneşi seyrettim ikimizin yerine
Kimsesizdi bu kez yıkık iskele
Ne bir sandal nede bir sevda bağlıydı
Belli ki oda söndürmüştü umutlarını
Tüketmişti aşkını
Mevsimden midir yoksa yalnızlıktan mı
Soğumuştu varlığını saran su
Yakamozda sen gibi parlardı ya denizin yüzü
Deniz kızgın, ay firarda gönül pınarı akar,kalem yazar istemeye istemeye
Kayıt Tarihi : 13.1.2012 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!