Sabahı bekleyen hastanın gözlerinde gördüm
Kol gezen ölüm korkusunu
Sabah olunca sanki
Korkusu da bitecekti ölüm de gidecekti
Ölmek yok olacaktı belki de
Uzunca bir zamandır gündüzleri
Ölüme kapalı kaldı gözleri
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta