İstemem kimse gelmesin mezarımın başına,
İstemem yazık etmesin gözündeki yaşına.
Adımı yazmayın ha, mezardaki taşıma,
Bu handa konaklayan yolculardan biriyim.
Bu alemde bir an idik yaşadık gidiyoruz,
Buharlaşan sıvı idik tükenip bitiyoruz.
Bu gün bulunmuşuz, ya yarında yitiyoruz,
Ete kemiğe bürünmüş mevcudattan biriyim.
Bir gönülün esiriydim herşey ister doymazdı,
Bir hanesi var idi ki, kimseleri koymazdı,
İnce bir sergisi vardı asla serip, yaymazdı,
Konuşmayı sevmedim, sessizliğin piriyim.
19-8-2001 Ankara yolu Sabit İNCE
Kayıt Tarihi : 7.9.2001 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!