İstemek Şiiri - Can Morgül

Küfür niyetine mısralara adadım ellerimi,
Yazmak istedim dünümü,
Yazıyorum bu günümü.
Sonuna geldiğim bir kaderi,
Yaşamak için yazıyorum.
Bazen mavi gök yüzünü,
Belkide kendi ölümümü.
Beni şair yapan kadınları yazıyorum.
Eski takvim yapraklarımı yazarak,çiziyorum
Sadece annemi yazamıyorum.
Annem için bir harf olsam diyorum.
Sadece sevgiyi ifade etmek için kullanılsam.
Utanıyorum.
Bir tek anneme olan sevgimi şiir yapamıyorum.
Yirmidokuz harf anne yazmama neden yetmiyor,
Bilmiyorum.
Yazamadığım onca duyguyu yaşıyorum.
Hiç aşık olmadım,aşkı yazıyorum.
Aldatılmadan en büyük ihanetleri yazıyorum.
Bir hayatı yaşamadan,
Kendi ölümüme mısralar diziyorum.
Sevgilinin gözlerini kaybetmeden,
Okyanus misali gözleri arıyorum.
Bir sevişme anında süt beyazı teni,
Kızıl cehennemi saçları yazmaya artık dayanamıyorum.
Bir sevgilinin kokusuna duyduğum hasreti,mısra mısra ciğerlerimde yaşıyorum.
Bazen uzakları kalemim altında eziyorum.
Bir beyaz kağıdı sevgilim sanıyorum.
Kağıt kokusunu damarlarıma vuruyorum.
Her dozda bir sevgili doğuyor ellerimden,
Günaha giriyorum.
Söylemek istediğim her yalana ihanet ediyorum.
En haince halimle sevenlere ihanet ediyorum
Kendi nefesimi aldatıyorum.
Şimdi boynumu vursun şairler.