Bir dağ yıkılıyor sanki ardımda,
İnsanlar önümde haşrolunuyor.
Kanlı bir istila dondu adımda
Bİr mızrak vurdular ki; ucu akkor! ! !
Sonunda isyanım aştı dünyayı,
Tüm mağaralarda inledi sesim.
Asla gerçek olamayan hülyâyı
Devredip sırdaşıma, gitmeliyim..
Umursamamazlık bitirdi beni,
Bir deli edâsı katlediverdi.
Sonunda terkettim hiç sevmeyeni,
Bilmedim, ben miydim yegane derdi? ? !
Oysa bilmek isterdim düşünüldüysem
Hayata bir başka bakmak isterdim.
Bu denli isyanı bilmedi cüssem,
Sandı ki; kanlı bir ırmak istedim...
Kayıt Tarihi : 4.9.2005 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!